• W publikacji w sposób dogłębny, szczególnie od strony ilościowej, dokonano analizy wielostronnych zachowań ryzykownych współczesnej młodzieży. Diagnoza tego negatywnego zjawiska jest niezbędna i konieczna, by zorganizować i podjąć skuteczne działania profilaktyczne, reso­cjal­izac­yjne­, opiekuńczo-terapeutyczne w placówkach oświatowych, poradniach psyc­holo­gicz­nych­, a także w społecznościach lokalnych. Przedstawione w książce treści mają charakter empiryczny i stanowią doskonały obraz nowego zjawiska, jakim są zachowania ryzykowne młodzieży, oraz jego przyczyn. Na szczególną uwagę zasługuje część dotycząca rodziny jako ważnego komponentu chroniącego przed podejmowaniem zachowań ryzykownych. (prof. dr hab. Henryk Cudak) Redagowane przez prof. Mariusza Jędrzejko i ks. prof. Romana Sieronia prace słyną ze swej psyc­hosp­ołec­znej­ wartości podejmowanego tematu, autentycznej troski o wchodzące w dorosłe życie pokolenie młodych Polaków, cennego łączenia wymiarów praktycznego z naukowym. Opracowania te zawierają wiele konkretnych, uporządkowanych treści, które przygotowywane są w sposób przejrzysty, przystępny dla czytelnika, a jednocześnie udokumentowany badawczo i zawierający odwołania do licznych źródeł. Stanowią cenny materiał edukacyjny, przydatny w zastosowaniu profilaktycznym i wychowawczym. Wyrosłe z praktyki i badań naukowych sugestie zawarte w publikacji Zachowania ryzykowne nastolatków mające na celu doskonalenie działań edukacyjnych, wychowawczych i prof­ilak­tycz­nych­ mają sens i zasługują na uznanie. Troska o młode pokolenie jest bowiem zadaniem o szczególnej doniosłości, wymaga stałej obserwacji i uwzględniania potrzeb wynikających ze zmieniającej się rzeczywistości. Kształtowanie postaw innych wiąże się z nieodzownością permanentnego formowania siebie, pogłębiania wiedzy i doskonalenia własnych metod pracy. Publikacje, takie jak recenzowana książka, mogą być w tym pomocne. dr hab. Urszula Dudziak, prof. KUL
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo