Do zachwytów wyrażonych w opiniach cytowanych na okładkach książek należy podchodzić z wielką rezerwą, czego dowodem jest ta właśnie powieść. Autor nudzi, zalewa kisielem barokowej narracji, przekracza co chwilę granicę pret­ensj­onal­nośc­i. Pod tym wszystkim kryje się ledwie dostrzegalna, stosunkowo banalna fabuła. Opowiastka o zdziadziałych, sfrustrowanych szpiegach i agentach wywiadu. Czyta się ją z nadzieją, że w którymś momencie le Carre nagle zaskoczy i wciągnie nas w jakąś przygodę. Nic z tego. Stanowczo nie polecam.