• Słabe, infantylne opowiadanie.Spodziewałam się dużo lepszej prozy.
  • Nyks. Jedyna Bogini, która nie opuściła ziemi w poszukiwaniu uciech oraz nowych wyzwań. Jedyna pośród wielkiej planety. Osamotniona. Wtedy właśnie przypadkiem napotyka Matkę Ziemię. Dwie równie samotne kobiety postanawiają się zaprzyjaźnić. Matka Ziemia w podzięce za wszystko postanawia odnaleźć towarzysza, bratnią duszę Nyks. W tym celu wzywa do siebie dwie tak odmienne od siebie materie. Słońce i Księżyc, które tworzą dla Matki Ziemi dziecko słońca oraz księżyca. Kalonę i Ereba. I tak zaczyna się cała historia. • Upadek Kalony jest to opowiadanie uzupełniające do cyklu Dom Nocy wyjaśniające początki historii Kalony oraz Nyks. Wyjaśnia nam jak powstał Kalona wraz ze swoim bratem Erebem. Jakie wydarzenie doprowadziło do powstania dzieci nocy oraz dlaczego Kalona z ukochanego bogini stał się wygnańcem. Tyle kwestii do wyjaśnienia w zaledwie kilkudziesięciu stronach. • Osobiście muszę przyznać, że historia mnie odrobinę zawiodła. Spodziewałam się naprawdę mrożących krew w żyłach powodów takiego wygnania, a otrzymałam sytuację, która, na co dzień mogłaby dotyczyć każdego z nas. Z jednej strony to źle natomiast z drugiej dobrze. Dzięki temu odnajdujemy w Kalonie cechy ludzkie, które możemy lepiej zrozumieć, które pozwalają wczuć się nam w całą sytuację. Zawiodła mnie również inna rzecz. Mianowicie mówiąc to, że wcale nie tak wiele zostało wyjaśnione. Tak naprawdę wyjaśniono nam tylko sam początek. Odrobinkę całej historii, która wymagała wyjaśnienia, ale może to właśnie zostało tak celowo wykonane. Któż to wie… • Książka została wyposażona w eleganckie oraz odpowiednie do tematu każdego rozdziału ilustrację. Autorki ciągle utrzymują na poziomie swój sposób pisania. W zasadzie można powiedzieć, że żadne większe zmiany w stylu Pań Cast nie nastały, o których można by wspomnieć. • Podsumowując, jeśli czytacie Dom Nocy nie możecie obejść się bez przeczytania i tego opowiadania.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo