• Książka nie tylko rozbawi, ale i zaskoczy swoją (nie)żywą akcją i absurdem. • W miasteczku Kościan, zamieszkanym przez kościste trupy, zaczynają znikać kości, co wywołuje prawdziwą panikę w społeczności. Kryminał ten, choć skierowany głównie do młodszego czytelnika, z pewnością dostarczy rozrywki również dorosłym, a nawet maluchom, które choć nie zrozumieją jeszcze słów, to z pewnością zachwycą się rytmem i melodią rymowanki. Wiersze i wyliczanki pozostawiają w ich umysłach trwały ślad, pomagając w rozwijaniu zasobu słownictwa biernego. • Niewątpliwie warte uwagi jest również piękne wydanie książki. Duży format pozwala w pełni docenić ilustracje Joelle Jolivet, które doskonale oddają groteskowość świata kościstych przygód. Tłumaczka, Justyna Bednarek, zasługuje na uznanie za zachowanie rytmu, rymów i gier słownych, które nadają tekstowi swoisty, abstrakcyjny klimat. • O psiakość! to nie tylko rozrywka, ale także szansa na rozwijanie słownictwa i pobudzanie wyobraźni. • Dodatkową wartością książki jest zaszyfrowana w kodzie QR rymowanka w interpretacji Moniki Pikuły i Mateusza Damięckiego.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo