• "Umarli nie kłamią" to nie jest taki klasyczny kryminał, raczej kryminał psychologiczny, ale mnie bardzo wciągnął i bardzo mi się podobał. • Tu akcja rozgrywa się w Szkocji, w starym zamku, gdzie bohaterka przyjeżdża do swojego przyjaciela (który się w niej podkochuje) aby wyleczyć się po postrzale w głowę, w skutek którego straciła głos. Jej narzeczony zostaje w Stanach i bardzo nie podoba mu się pomysł Taylor. I ma rację, bo jej przyjaciel wyjeżdża do Londynu, a ona zostaje prawie sama w zamku (tylko ze służbą i psychoterapeutką), a jej zdrowie zaczyna się pogarszać. Zdaje sobie sprawę, że ktoś próbuje ja zabić. • Fajnie się czyta. Może nie ma tu zbyt wiele sensacji, nie ma morderstw, ale ciągle wyczuwa się stan zagrożenia, stan niepewności i tajemnice. No i zakończenie jest świetne
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo