• Książka typu dramat kryminalno-obyczajowy. Piłkarz, który odnosi sukcesy i jest gwiazdą, ale nie znajduje uznania w oczach ukochanej żony, jego zona, która robi doktorat i ma o mężu jak najgorsze zdanie, a kochać to już dawno go przestała. Druga para to prawnik, któremu sukces chyba trochę w głowie przewrócił, i jego zahukana żona, która czułości i seksu szuka w ramionach przygodnych mężczyzn. Ich losy jakoś specjalnie się nie splatają, są tylko sąsiadami, ale śledzimy poczynania bohaterów i można śmiało dojść do wniosku, że pieniądze szczęścia nie dają, a niedomówienia, brak zaufania i bliskości w relacjach mogą doprowadzić tylko do nieszczęścia. Książka bardzo monotonnie napisana, zero akcji, po prostu nudno. Jestem z tych co czyta do końca, ale nie urzekła mnie książka. Ogólnie słaba. Powtarzanie ciągle tego samego, i tak przez ok. 360 stron - Alicja obraża Marcina a Marta zdradza Arka. Kobiety przedstawione są w sposób bardzo szowinistyczny. Facetom wolno więcej a ich wady przedstawione są w sposób pobłażliwy. Po książkę sięgnęłam tylko ze względu na autorkę, jej samodzielne pozycje z pewnością wychodzą jej zdecydowanie lepiej ...Nie, tym razem książka do mnie nie trafiła.
  • Bardzo monotonnie napisana, zero akcji, po prostu nudno.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo