• Tomik niezwiązanych tematycznie wierszowanych utworów dla dzieci. Pierwszy, od którego z resztą pochodzi tytuł całego tomiku, zniechęcił mnie do dalszego czytania ze względu na beztroskie przedstawienie szczęśliwych i "zabawnych" zwierząt w zoo. Kłóci się to z moim światopoglądem. Dałam jednak szansę następnym utworom i okazało się, że choć jest różnie, to generalnie nieźle. • Niemal wszystkie wiersze cechuje nieco zmienna rytmika i różna ilość sylab w poszczególnych wersach. Użyte powtórzenia pojedynczych fraz lub całych "zwrotek" nadają utworom dość melodyjne brzmienie. Z uśmiechem odkryłam ten o wiewiórce, który dotychczas znałam jedynie w wersji przyjemnej piosenki dla dzieci. Od tego momentu przychylniej patrzę na tomik... Może tylko lepiej nie brać się za czytanie go na głos, a śpiewanie do wymyślanych melodii. Wypadnie wtedy dużo lepiej.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo