• Świetna pozycja, choć tomiszcze grube i niewygodne do czytania ;). jednak akcja wartka, wielowątkowa, odrobinę za dużo psyc­holo­gizo­wani­a...
  • Świetna książka, dobra fabuła i wciągająca akcja. Trudno się od niej oderwać. Jestem już po lekturze drugiej części (Kult) i czekam z niec­ierp­liwo­ścią­ na trzecią część tej trylogii.Polecam!
  • Książka ma jedną wadę, jest ciężką cegłą i nie nadaje się do pociągu i na tym skończą się minusy tej książki 🔥 • Tomisko, które wciągnęło mnie od pierwszej strony, świetny kryminał, kilka scen które mocno mroziły krew w żyłach, nietuzinkowy fabuła, ciekawe relacje międzyludzkie, akcje w dwóch przestrzeniach czasowych. Dla mnie sztos!.
  • Po przeczytaniu,,Mentalisty,, mogę stwierdzić że uwielbiam ten duet 😁. Książka jest wciągająca, zbrodnie ciekawe a dochodzenie do prawdy i odkrycie kto zabija niespodziewane, bo jak myślimy że wiemy kto jest przestępcą to się okazuje że się mylimy 😁 . Nie mogę doczekać się drugiego tomu 😁
  • Książka jest zbyt długa. Cała sytuacja opisana przez autorów bardzo abstrakcyjna, choć pomysł faktycznie nowatorski.
  • całkiem udana książka, może miejscami nieco za długą, ale czyta się całkiem dobrze
  • Mistrzyni szwedzkiego kryminału łączy siły z najlepszym mentalistą wśród pisarzy, Henrikiem Fexeusem! Dzięki tym dwojgu pisarzy powstała książka wybuchowa i fascynująca. Mimo, że do „najs­zczu­plej­szyc­h” ona nie należy, liczy niemal 700 stron, to akcenty są w niej znakomicie rozłożone; akcja świetnie koresponduje z momentami obyczajowymi, w których poznajemy bliżej głównych bohaterów, a podczas prowadzonego śledztwa nie można ani na chwilę się rozkojarzyć, bo możliwe że przepadnie nam jakiś ważny detal, który już za chwilę okaże się kluczowy. Nic, tylko czytać i… czekać na kolejny tom, bowiem Läckberg już oficjalnie potwierdziła, że to dopiero początek przygód Vincenta i Miny!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo