• Jest karnawał, więc musi być zabawa. A cóżby to była za nudna zabawa bez specjalnie przygotowanych na ten czas strojów? Ola postawiła przed swym tatą nie lada wyzwanie. Zapragnęła przebrać się za najp­rawd­ziws­zego­ w świecie robota. Oczywiście tata Oli, żeby osiągnąć efekt ŁAŁ do tego celu postanowił rozkręcić, niezbędny do prawidłowego funkcjonowania gospodarstwa domowego, odkurzacz. I wszystko poszło jak z płatka. Strój Oli wyglądał oszałamiająco, choć w dużej mierze ograniczył jej funkcje motoryczne, ale coś za coś… Jednak żeby dostarczyć córce niezapomnianych wrażeń tata również dla siebie zorganizował oryginalne przebranie. W dniu balu karnawałowego na boisku szkolnym pojawił się w stroju pirata. I nic nie byłoby w tym zaskakującego, gdyby nie fakt, że był on JEDYNYM przebranym rodzicem. Potem było już tylko gorzej, ale dzięki temu i znacznie zabawniej. • Nic dziwnego, że książka o perypetiach tej szalonej duńskiej rodzinki zdobywa kolejne rzesze fanów na całym świecie. Stanowi ona doskonałą rozrywkę i wyłącznie rozrywkę dla wszystkich. Choć dobrze byłoby, gdyby wydawca okładkę każdego tytułu opatrzył nalepką z napisem – nie próbujcie tego w domu!!! Chociaż kto wie, może strój Pana Kibelka zrobiłby niezłe show w którymś z polskich przedszkoli 😉 Udanej lektury!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo