• Do przeczytania tej książki zachęciły mnie recenzje i niezmiernie cieszę się, że po nią sięgnęłam. • Paul West, główny bohater, to typowy Brytyjczyk, dla którego życie we Francji jest pasmem niekończących się przygód i abstrakcyjnych doświadczeń. Trafia do Paryża na kontrakt, z którym wiąże spore nadzieje. Tutejsza rzeczywistość jednak nie raz go zaskoczy. Czytelnika zresztą też! • Choć w Paryżu nigdy nie byłam, to słyszałam o syndromie paryskim, który potwierdza ta książka. Stephen Clarke nie przedstawia nam stolicy Francji jako miasta zakochanych - tak jak jest to prezentowane w większości filmów. Pokazuje prawdziwy wizerunek francuzów i ich kraju, który sięga do granic absurdu. Jaki jest ten naród? Jacy są kelnerzy? Jakie jest podejście do pracy, podejście pracodawcy do pracownika i odwrotnie? Jakie są francuskie kobiety? Pytań jest wiele, a odpowiedzi Was zaskoczą! Tak, jak zaskoczy Was genialne zakończenie, które jest wisienką na torcie! :) • Sami sprawdźcie jak wyglądał rok w Paryżu głównego bohatera. Tekst zamieszczony na okładce mówi: "wciągająca i niezwykle zabawna powieść przygodowa, a zarazem doskonały przewodnik po współczesnej Francji - jej stereotypach, konwenansach i uroczych dziwactwach". I jest to najlepsze podsumowanie tej, zakręconej jak ślimak, historii. Polecam!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo