• W opowiadaniach Pego o tytułach "Ligeja", "Berenice", "Eleonora", "Morella" występuje motyw „śmierci pięknej kobiety” i zapewne ma on źródło w stracie kobiet jego życia, w tym jego żony która zmarła na gruźlicę. Jej choroba i strata wpędziła go w alkoholizm(który ostatecznie był przyczyna jego śmierci) i sięganie po używki takie jak opium, odbija się w tekstach jego twórczości, gdzie pojawiają się rozważania o bólu istnienia. • W "Czarny kot", "Beczka Amontillado", "Serce oskarżycielem" dominowały wątki horroru, brutalne opisy makabry mordu, zemsty, strachu. • Natomiast w opowiadaniach "Przedwczesny pogrzeb" i "Zagłada domu Usherów" pojawia się zagadnienie śmierci, wraz z jej fizycznymi oznakami, skutkami rozkładu i lękiem przed przedwczesnym pochówkiem, ożywienia martwych oraz żałoby. • Nie jest to łatwa lektura i zapewne nie wszystkie z 14 opowieści da się strawić ale dla ciekawych języka który odszedł w zapomnienie mogę polecić. Na pewno wielbiciele horroru gotyckiego nie znajda zadowolenia, bo czasy życia twórcy są zbyt odległe i to co w tamtych czasach budziło strach i uznawano za dobrą lektura obecnie nie będzie odbierane w ten sam sposób.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo