• Pierwsze 250 stron to raczej 2-ligowy erotyk niż kryminał, z przesłaniem: pieniądze dadzą ci wszystko. Rewelacyjna, mroczna, tajemnicza, inna Lisbeth Salander w drugim tomie Millenium zmienia się w połączenie seksbomby z Wonder Women plus rosyjski czołg "gniotsa niełamiotsa". Nie kupuję tego albo miałem zbyt wysokie oczekiwania po rewelacyjnym " Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet" Jest to raczej baśń kryminalna dla dorosłych niż sensu stricte powieść sensacyjna. Nota 3.
  • "Dziewczyna, która igrała z ogniem" bez dwóch zdań jest jeszcze bardziej ekscytująca niż pierwszy tom serii Millennium. Dzięki temu, że Salander uwikłana została w niezłą intrygę w końcu jesteśmy wstanie dowiedzieć się czegoś na temat jej dotychczas bardzo dobrze strzeżonej przeszłości. Tym razem Larsson naprawdę potrafił wstrząsnąć czytelnikiem i to w sposób wprost oszałamiający. Pomysł na dalszy ciąg akcji super. Szkoda tylko, że momentami jest jednak trochę monotematyczny... Dostrzegam jednak jeden mankament. Mianowicie czas. W strasznie wolnym tempie rozwija się akcja w powieści. Ogólnie jednak thriller wart jest uwagi. Zobaczymy co przyniesie tom trzeci. Polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo