• „Armin” to drugi tom cyklu „Bracia Van Lander” autorstwa Agnieszki Lingas-Łoniewskiej. • Jest to historia przy której zdecydowanie nie można się nudzić. Można się zaśmiać, można się wzruszyć. • Na pewno opowieść jest na swój sposób przewidywalna i od początku wiemy jakie może być zakończenie, jednak i tak czyta się z przyjemnością. Styl autorki i forma przekazu podoba mi się, więc czyta się ją bardzo szybko. • Prawda jest taka że lubię książki pani Agnieszki i w większości wpadają w mój gust czytelniczy.
  • Fabuła lekka, łatwa i przyjemna. Typowa książka na samotne popołudnie przy kawie. Nie trzeba przy miej myśleć-, bo od samego początku wiadomo jak się skończy...
  • Książka mi się podobała, ale zdecydowanie wolę wcześniejsze książki tej autorki. Oczywiście jest przystojny facet, piękna kobieta i wyjątkowa miłość.
  • Oj czekałam na kontynuacje ...,Autorka jest w swoim żywiole. Taką ją właśnie lubię i szanuję. Kolejne spotkanie z braćmi Van Lander uważam za owocne. Bardzo podobała mi się ta powieść. Była konkretna historia, ciekawa i rozbudowana akcja. Głęboka miłość potrafiła wznieść się ponad gniew i przemienić życie w wspaniałą i niezapomnianą przygodę. Polecam
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo