• Nic dodać nic ująć. Świetna w swojej prostocie. Bawi i usuwa w cień czarne myśli.
  • Słaba historia ,prosta i nierealna. Szkoda czasu na czytanie 3 tomów..
  • Joanna Szarańska - "I ŻE Ci NIE ODPUSZCZĘ" • Jak przeczytałam w jednej z recenzji - ta książka to - "kryminalno- romantyczna komedia pomyłek w najlepszym wydaniu". Nie dopatrzyłam się tam znamion typowego kryminału, choć rzeczywiście przestępcy są i policjanci też. Udał się, moim zdaniem, tenże debiut literacki autorce. Czekam na kolejne jej książki - teraz gratuluję pomysłu. • Polecam losy głównej bohaterki Kaliny, porzuconej przed ołtarzem panny młodej, a właściwie to ucieczki tejże panny sprzed ołtarza po słowach skierowanych przez jej serdeczną przyjaciółkę do księdza celebrującego uroczystość - państwa czytelniczej uwadze. Ale jak mówi przysłowie "nie ma tego złego, coby na dobre nie wyszło
  • Książka z gatunku tych, które ja nazywam "głupiutkimi", czyli naiwna historia nie wymagająca przesadnego wytężania umysłu. W sam raz na odstresowanie. Dodatkowo opowieść pokazuje, że bibliotekarka potrafi: poradzi sobie z niewiernym narzeczonym, poprowadzi nieistniejące spa i wypląta się z "afery kryminalnej". Krótko mówiąc - odnajdzie się w każdej sytuacji. Sama nie wiem czy polecam... Można przeczytać.
  • Gratuluję pani Joannie udanego debiutu literackiego! Nie pamiętam kiedy tak naśmiałam się czytając książkę. Książkę czyta się bardzo szybko jest lekka, zabawna idealna na wiosenno- letnie popołudnia. Bardzo polecam tą romantyczno- kryminalną powieść. Dużym plusem jest też trafiona i myślę przykuwająca uwagę okładka. Już nie mogę doczekać się kolejnego tomu z serii,, Kalina w malinach".
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo