• Na trzy sposoby cz. I; Szczęście spod igły cz. II • Cz. I - to opowieść o trzech przyjaciółkach z dzieciństwa, które łączy bardzo silna więź, choć każda z nich jest inna: • Anita - nauczycielka przedszkola, żona lekarza pediatry i matka nastolatki; • Iwona "żona swojego męża", zdominowana przez niego i jego matkę; • Martyna, właścicielka salonu fryzjersko - kosmetycznego, młoda mężatka, która wraz z mężem "musiała" w swe życie przyjąć przyjaciółkę Czarka z dzieciństwa. • Wszystkie trzy zmagają się ze swym losem, który nieszczególny jest dla Iwony, zmagającej się z egoizmem męża i Matyldy - bo co zrobić z przyjaciółką męża, która coraz bardziej "rozgaszcza się" w małżeństwie Czarka, próbują je zniszczyć, a czego niestety Czarek nie zauważa. • Cz. II to kontynuacja losów i perypetii przyjaciółek, których pewnego dnia zycie staje na głowie. • Iwona i Anita prowadzą wspólnie pracownie krawiecką, co nie podoba się mężowi Iwony, stąd napięcia w małżeństwie rosną. I jeszcze pojawia się przyjaciel rodziny Jacek. • A w życiu Matyldy tym razem namieszają upiorne cioteczki - trojaczki, które przehulawszy rodzinną fortunę zjeżdżają na garnuszek do matki Matyldy ich siostry. Co się wydarzy? Czy znów świat "stanie na nogi". Polecam tę przeuroczą historię o zwykłych ludziach w trochę czasami niezwykłych sytuacjach.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo