• Podwórko jakich wiele, a na nim podparta na jednej kuli nieco kulawa kaczka sobie stoi. Stoi i patrzy na to smętne miejsce, w którym się znajduje i snuje swoje sekretne marzenie… W pewnym momencie doznaje wprost szoku. Na podwórku pojawia się zupełnie znikąd pewna ślepa kura. Skąd przyszła? Dokąd zmierza? Kura ma zamiar dotrzeć do miejsca, w którym spełniają się sekretne marzenia i stara się namówić kaczkę na wspólną wyprawę. Początkowo zlękniona kaczka stawia opór. Jest pełna obaw, za nic w świecie nie chce opuścić swego monotonnego podwórka, bo tu zwyczajnie czuje się bezpiecznie. A świat mimo, że stoi przed nimi otworem jest zupełnie nieznany i pełen nieb­ezpi­ecze­ństw­. W końcu po długich namowach kulawa kaczka decyduje się zostać przewodniczką ślepej kury w wyprawie po szczęście. Czy uda im się dotrzeć do upragnionego celu? Co ich spotka w drodze? Czy zostaną przyjaciółmi? A co ze szczęściem? Czy rzeczywiście łatwo jest je osiągnąć? Najlepiej przekonajcie się sami sięgając po tą niewiarygodną historię, pełną zaskakujących zwrotów akcji i rzecz jasna z szalenie przebojowymi bohaterami i ich przeogromnym poczuciem humoru. Polecam wszystkim, bo marzenia się spełniają, a przyjaźń ma niezwykłą moc rażenia. 😉
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo