• "Wieczne państwo. Opowieść o Kazachstanie" • Autor: Wojciech Górecki • Moja ocena: 9/10. • Wojciech Górecki w swojej książce "Wieczne państwo. Opowieść o Kazachstanie" zabiera nas w fascynującą podróż po jednym z najbardziej tajemniczych i zróżnicowanych krajów Azji Środkowej. Autor kreśli obraz Kazachstanu z precyzją doświadczonego reportera, unikając przesadnych ubarwień, a jednocześnie przekazując żywe i autentyczne relacje o miejscach, ludziach i kulturze. • Książka prowadzi czytelnika przez różnorodne krajobrazy – od niekończących się stepów po tętniące życiem oazy. Górecki opowiada nie tylko o współczesnych miastach i zapomnianych wioskach, ale także o ich historii, często naznaczonej tragicznymi losami mieszkańców. Szczególnie interesujący jest wątek narodowościowy – autor z dużą wrażliwością opisuje losy Kazachów oraz innych grup narodowych, takich jak Polacy, Niemcy czy Litwini, które zostały przesiedlone na te tereny przez Związek Radziecki. • Opowieść o życiu w Kazachstanie nie ogranicza się jednak tylko do historii. Górecki wnika również w szczegóły dotyczące tradycji i kultury – od codziennego życia w jurtach, przez hodowlę koni, aż po język, religię i dylematy tożsamościowe współczesnych mieszkańców tego ogromnego kraju. Niezwykle ciekawe są także opisy wpływu "człowieka radzieckiego" na dzisiejszy Kazachstan, który wciąż zmaga się z dziedzictwem przeszłości. • Autor wnikliwie ukazuje również trudne relacje kazachsko-rosyjskie, pokazując, jak Rosja de facto skolonizowała Kazachstan i wykorzystywała ten kraj jako swoją kolonię. Górecki opisuje, jak Rosjanie czerpali korzyści z zasobów Kazachstanu, zarówno surowcowych, jak i ludzkich, co przez dziesięciolecia przyczyniało się do zmiany w tożsamości narodowej Kazachów. Ta perspektywa rzuca nowe światło na współczesne wyzwania, przed którymi stoi ten kraj, wciąż zmagający się z dziedzictwem imperialnej przeszłości. • Styl autora jest przystępny, a jednocześnie rzeczowy – doskonale łączy lekką narrację z bogactwem informacji, co sprawia, że książka wciąga od pierwszych stron. Górecki unika zbędnych upiększeń, dzięki czemu obraz Kazachstanu, jaki wyłania się z jego opowieści, wydaje się autentyczny i kompleksowy. • "Wieczne państwo" to pozycja obowiązkowa dla każdego, kto pragnie lepiej zrozumieć tę część świata – kraj, który na pierwszy rzut oka może wydawać się odległy i egzotyczny, ale w rzeczywistości kryje wiele fascynujących i uniwersalnych historii. • Zdecydowanie polecam tę książkę.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo