• Ta część boleśnie skojarzyła mi się z "Księżycem w nowiu". Tylko przez to, że na początku książki wszystko świetnie, Nora i Patch stanowią idealną parkę; po kilku rozdziałach oni się rozstają, ona cierpi, ale nie chce mu tego pokazać, a na koniec się schodzą. Tylko pod tym względem mam takowe skojarzenia. Poza tym fabuła mnie zaskakiwała, wątki poboczne intrygowały, a fakt, kto zabił ojca Nory - przyprawił o szok. Vee jednak dalej pozostaje jedną z moich ulubionych bohaterek tej serii. Norę nawet lubię, co jest bardzo wybitnym osiągnięciem, bo nie mam w zwyczaju lubić głównych bohaterek. Co tu się dużo rozpisywać, drugi tom jest równie świetny jak pierwszy.
  • Początkowo czytałam książkę z zachwytem.. Jednakże im dalej czytałam tym coraz nudniejsza wydawała się być. Aczkolwiek wciągnęła mnie po poznaniu Scotta. Nie jest to mój ulubiony bohater, jednak pod koniec książki zyskał trochę mojej sympatii.. Natomiast bardzo zawiodłam się na matce Nory oraz przyjacielu Patcha - Rixsonie.. Osobiście przez oby dwie części nie podejrzewałam Rixsona o coś takiego! W książce dowiadujemy się nowego imienia Patcha, które najp­rawd­opod­obni­ej jest jego prawdziwym. Poznajemy również prawdziwego ojca Nory.. Tu.. byłam mega zaskoczona.. A zakończenie książki wprawiło mnie w zdumienie!
  • Na drugiej czesci sie nie zawiodłam, chociaż jej większa czesc to nierozwikłane zagadki, watpliwości , domysły , zazdrość. Czekam na trzecią, niestety ostanią część. Zawiodłam się na przyjacielu Patha, tyle na temat.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo