• Jest to historia poruszająca,a także niosąca nadzieję na lepsze jutro.Historia,która pokazuje że można nawet być kimś jak się chce,chociaż pochodzi się z nizin społecznych!!!Książka która pokazuje jak są niektóre matki bez litosne nie mające żadnych odruchów macierzyńskich,matki które nie powinny mieć dzieci,historia która woła o pomstę do nieba i rozrywa serca nawet może zatwardziałe jak można krzywdzić własne dzieci.Polecam!!!
  • Dramatyczna autobiografia o rodzeństwie i ich wiecznie pijanej matce, która ich bije (liczne krwiaki, sińce, złamania, oparzenia), wyzywa i w ogóle się o nie nie troszczy. Dzieci żyją w głodzie i nędzy, bez podstawowych środków do życia:artykułów spożywczych, chemicznych typu pasta do zębów czy mydło, jak również odzież czy najzwyklejsza do spania poduszka. Bieżąca woda i stary materac to już luksus. Dzieci żyją z kradzieży i tego co gdzieś zarobią, a najstarsza siostra Regina jest im i matką i siostrą. Dzieci w końcu rozdzielone i oddane do rodzin zastępczych również przeżywają koszmar. • Przepiękna książka wyciskająca łzy z oczu. Miłość, determinacja i wzajemna pomoc - dzięki temu dzieciom udaje się nawet zrobić karierę - odmienić swój los z góry skazany na klęskę.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo