• Litwa po litewsku • Autor: Dominik Wilczewski • Moja ocena: 9/10 • W mojej ocenie to znakomity reportaż, który w sposób rzetelny i wyważony przedstawia współczesną Litwę – jej historię, tożsamość i społeczne dylematy – z perspektywy samych Litwinów. Autor nie ucieka od tematów trudnych ani kont­rowe­rsyj­nych­, nie koloryzuje, ale też nie osądza. Dzięki temu czytelnik może spojrzeć na naszego północnego sąsiada bez uprzedzeń, zrozumieć jego wrażliwość oraz złożoną historię relacji z Polską. • To książka, która pozwala uświadomić sobie, jak skomplikowane są procesy kształtowania litewskiej świadomości narodowej – szczególnie po latach dominacji Związku Radzieckiego, gdy pamięć o własnych korzeniach musiała być na nowo definiowana. Autor, z dużym taktem i empatią, oddaje głos samym Litwinom, dzięki czemu obraz kraju staje się żywy i autentyczny. • Publikacja napisana jest lekkim, przystępnym językiem, ale nie traci przy tym głębi. Widać ogromne przygotowanie autora oraz szacunek wobec opisywanej rzeczywistości. To nie tylko reportaż o Litwie, lecz także refleksja o pamięci, tożsamości i sąsiedztwie – często trudnym, ale potrzebnym zrozumienia. • Książkę zdecydowanie polecam każdemu, kto interesuje się historią Europy Środkowo-Wschodniej, relacjami polsko-litewskimi oraz tym, jak przeszłość wciąż kształtuje współczesność. • ** 21:12 * 13.10.2025 * 94/2025 *
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo