• Zastanawialiście się kiedyś co by się stało, gdyby książkowe postacie mogły wypadać ze swoich opowieści? Na pewno powstałoby więcej ciekawych historii. Ale czy sami bohaterowie byliby zadowoleni? • O tym co by było, gdyby możemy się przekonać sięgając po bogato ilustrowaną bajkę O Wilku, który wypadł z książki. W tej opowieści poznajemy wilka, który właśnie wyszedł ze swojej książki, bo ta upadła na podłogę. Do tej pory, w swojej historyjce, budził grozę – teraz sam jest przestraszony i zmuszony do odnalezienia się w nowej, nietypowej dla siebie sytuacji. Czemu nie może po prostu wrócić do swojej opowieści? Dlaczego musi się ukryć? I czy uda mu się znaleźć nowy dom? • Po odpowiedzi na te pytania odsyłam do książki autorstwa Thierry'ego Robberechta i Gregoira Mabire'a, którzy stworzyli zabawną (i odrobinę straszną) historię zbudowaną na ciekawym pomyśle fabularnym. Obraz stanowi w niej idealne dopełnienie treści i podkreśla emocje bohatera. To książka o poszukiwaniu swojego miejsca, wytrwałości i wzajemnej zależności. Pokazuje, że każdy gdzieś pasuje i jest komuś potrzebny oraz przypomina, że czasem dobrze jest, gdy coś dzieje się przypadkiem.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo