• Wciągający kryminał. Sposób czytania tego audiobooka, intonacja głosu i interpretacja niezbyt mi pasuje do mojego wyobrażenia bohaterów oraz prowadzonych przez nich rozmów.
  • Pierwsza pozycja tej autorki bardzo mnie wciągnęła. Wartka akcja, ciekawi bohaterowie. Godna polecenia.
  • "Autopsja" zaczyna się od historii, którą opowiada nam Mila. Dziewczyna z Białorusi, która wyjechała za granicę, żeby pracować. Nie spodziewała się jednak, że stanie się żywym towarem. Szybko przekonała się, że niep­osłu­szeń­stwo­ jest surowo karane. W przetrwaniu tych trudnych chwil pomaga jej Olena. Dziewczyna taka jak ona, jednak z dłuższym "stażem". Tak okrutnym i wstrząsającym wstępem autorka wprowadza nas do długiej i tajemniczej historii... • Tess Gerritsen funduje nam kolejny wstrząs, a zwłaszcza Maurze, naszej pani patolog. Wyobraźcie sobie, że macie przed sobą plastikowe worki. I nagle coś słyszycie... To niemożliwe! Tutaj są sami zmarli, ale coś się poruszyło! Otwieracie jeden worek, drugi, trzeci... i bezimienna kobieta otwiera oczy! I tak od samego początku Gerritsen trzyma nas w napięciu, które nie opada do samego końca. Nie zabraknie ucieczek, przetrzymywania zakładników i żądań. A w środku tych wydarzeń znajdzie się Jane Rizolli, tuż przed porodem! Czy pani detektyw będzie potrafiła w końcu odpuścić i poświęci się macierzyństwu? • Historia jest bardzo trudna, wręcz przerażająca. Handel żywym towarem, władza i zatajanie prawdy. Czy znajdzie się ktoś, kto odważy się rozwiązać tę zagadkę?
  • "Autopsja" to moje pierwsze spotkanie z Tess Gerritsen i z pewnością nie ostatnie. Książka niesamowicie wciągająca już od pierwszych stron, trzymająca w napięciu, taka jak lubię. Pochłonęłam ją w mgnieniu oka i sięgam po kolejną pozycję Pani Tess. Myślę że miłośnicy tego gatunku nie będą rozczarowani
  • bardzo ciekawa i wciagajaca książka :)
  • dosyć ciekawa warta przeczytania chociażby dlatego że obnaża ludzi na wysokich stanowiskach jakimi potrafią być zboczeńcami i mordercami myślącymi że wszystko im wolno ,do czasu
  • kolejna książka z serii która mnie nie zawiodła.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo