• Zemsta – poziom 2. • Zemsta się dokonała, ale to jeszcze nie koniec. Te dziewczyny chcą więcej! „Ogień za Ogień” to kontynuacja fenomenalnej książki „Ból za Ból”, w której poznaliśmy trzy dziewczyny gotowe zrobić wiele, by się zemścić. Jenny Han i Siobhan Vivian wspólnymi siłami sprawiły, że „Ogień za Ogień” to książka, od której nie sposób się oderwać. Wystarczy kilka pierwszych zdań, by całkowicie przepaść w tej historii. • „Samobójstwo to nie sztuka, w której masz dążyć do mistrzostwa.” • Doskonale przemyślana intryga i idealnie opracowany plan zemsty miał być ich odpłaceniem się za wszystkie krzywdy jakich doświadczyły. Zemsta wymknęła się spod kontroli, nie wszystko przebiegło zgodnie z planem. Ale dla Mary, Kat i Lillii to za mało. Mary dalej nie może pogodzić się z tym, co zrobił jej Reeve. Pragnie złamać mu serce, tak jak on złamał jej. Dziewczyny opracowują kolejny plan zemsty. Celem jest Reeve, a przynętą Lillia. • „Wyraźnie czułam, kiedy to się stało: czułam, jak pękło mu serce.” • Kolejna zemsta i kolejne ciarki na plecach. Dosłownie, czytając książkę w pewnych momentach wyrywa nam się zduszony krzyk. Ta powieść jest przerażająca, te dziewczyny są przerażające. To do czego są zdolne, by wykonać swój plan zemsty, rzeczy, których się dopuszczają, są naprawdę bardzo kontrowersyjne. Autorki wywołują masę emocji u czytelnika. Czujemy złość, irytację, przerażenie, panikę, strach, fascynację. Wszystko to tworzy prawdziwą bombę emocjonalną, która może eksplodować w każdym momencie. • Najbardziej bezwzględna jest Mary. To jej stała się największa krzywda i to jej zemsta ma przynieść najwięcej bólu. Dziewczynę kompletnie zaślepia żądza zemsty. Przepełniona jest negatywnymi emocjami, które dając swój upust wywołują u niej niezwykłe zdolności. Mary trzyma to w tajemnicy przed wszystkimi. Tylko jej ciotka Bette domyśla się wszystkiego. Przez ten motyw książka nabiera ogromnej tajemniczości, a poznanie prawdy przysparza czytelnika niemal o zawał. Takiego obrotu spraw nie mogliśmy się spodziewać. Autorki chyba już na maksimum wykorzystały element zaskoczenia, a jak jeszcze bardziej nas zaskoczą w kolejnym tomie to mamy gwarantowany zawał serca! • „Ogień za Ogień” to pozycja, która pobudzi chyba największego sztywniaka na świecie. Emocje jakie wywołują są wprost nie do opisania. Fakt, że rozdziały pisane są z punktu widzenia trzech głównych bohaterek tylko potęguje to uczucie. Można by powiedzieć, że potraja emocjonalną zawartość książki. Każda bohaterka jest inna i to dzięki wspólnej zemście stały się przyjaciółkami. Ich nowy plan znów wymyka się spod kontroli. Tym razem w grę wchodzi najpotężniejsze z uczuć – miłość. • „Ta sytuacja przypominała mi, że dobrym ludziom od czasu do czasu również przydarzają się dobre rzeczy.” • Zakończenie to prawdziwy test wytrzymałości. Wręcz boimy się przewracać kartki, bo nie wiemy ile jeszcze jesteśmy w stanie znieść katuszy emocjonalnej, jakie serwują autorki. To mocny i przerażający akcent w powieści. Na długo po odłożeniu książki nie mogłam sobie poradzić z tym, jak autorki zakończyły „Ogień za Ogień”. Z niec­ierp­liwo­ścią­ i lękiem czekam na kolejną część. Autentycznie boję się tego, co może wydarzyć się w kolejnym tomie, a jednocześnie jestem bardzo zaintrygowana. • W tej książce wyraźnie czuć nutę fantasy i trochę paranormalności. W poprzedniej części nie dostrzegłam tego wątku, nie był tak wyraźnie zarysowany. W „Ogień za Ogień”, a w szczególności po koniec powieści, jest on wyraźnie odczuwalny. Tym właśnie autorki zaskoczyły najbardziej. Wplotły do, i tak już przerażającej fabuły, wątek, który sprawia, że naprawdę zaczynamy się bać. • „Ogień za Ogień” to pozycja dla czytelników o mocnych nerwach, poszukujących powieści, która mrozi krew w żyłach i sprawia, że na długo po jej odłożeniu nie możemy zmrużyć oka. „Ból za Ból” to powieść, którą na długo zapamiętaliśmy, lecz „Ogień za Ogień” to powieść, której nie zapomnimy nigdy. To mega dawka emocji, strachu i adrenaliny. Jenny Han i Siobhan Vivian to znakomity duet pisarski. Gorąco polecam!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo