• Książka powinna się spodobać miłośnikom onirycznej prozy Brunona Schulza, którą - jak mi się wydaje - Autor mógł się inspirować (nie tylko dlatego, że akcja "Lilith" dzieje się w sanatorium). Piękny, doskonale opanowany język, choć trudno dociec gdzie, jak i kiedy Radek Rak nauczył się tak pisać, bo nie dość, że jest człowiekiem bardzo młodym, to jeszcze bodajże weterynarzem z wykształcenia. Nagroda Nike, choć przyznana za inną książkę, w pełni zasłużona!
  • Robert jest trzy­dzie­stol­atki­em, który porzuca pracę w firmie farmaceutycznej, by odpocząć i podreperować zdrowie. W tym celu przyjeżdża do sanatorium w Rymanowie, w Beskidzie Niskim. Młody kuracjusz wdraża się w uzdrowiskowe życie: rutynę codziennych zabiegów i skomplikowaną sieć relacji między ludźmi. Poznaje samotną lekarkę Małgorzatę i demoniczną malarkę Iwonę. Czas mężczyzny wypełniają dwie kobiety, lektura powieści o lwowskim detektywie Jesipowiczu oraz wędrówki po Iwoniczu, Dukli, Króliku Polskim i Jaśliskach. Nagle jednak malarka znika. Co więcej, okazuje się, że nikt z kuracjuszy nie pamięta, by kiedykolwiek pojawiła się w sanatorium. To, co wyśnione i nierealne zaczyna coraz mocniej splatać się z rzeczywistością….Ponowne wydanie debiutanckiej powieści Radka Raka, tegorocznego laureata Nagrody Nike, jest potwierdzeniem jego kunsztu literackiego. Książka łączy w sobie poetycki język rodem z leśmianowskiej poezji i gęstą warstwę nawiązań do lokalnych zwyczajów, wierzeń sprzed wieków, mitów.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo