• Danka Braun - ZABÓJCZY UROK BLONDYNKI • Kolejna rewelacyjna, przeczytana przeze mnie, powieść autorki, w której znów pojawiają się Orłowscy - Renata i Robert, ale też odnaleziona po latach córka Roberta - Marta /bohaterka "Nie zabijaj mnie, kochanie"/ i jej partner Mark, syn Krzysztof z żoną Agnieszką, córka Iza i przyjaciele rodziny. Niby nie jest to część sagi, ale autorka stawia różne pytania dotyczące tejże rodziny m.in - co będzie z małżeństwem Krzysztofa i Agi,tym samym uzupełniając wątki cyklu. • Wśród przybyłych, do ekskluzywnego hotelu w Jaśle, gości jest - piękna, seksowna blondynka, lekarka Anna - dla otoczenia "kolekcjonerka mężczyzn" przede wszystkim dla pieniędzy. Konsternacja i mężczyzn, i ich żon wielka, gdyż okazuje się, że Anka była kochanką wielu z nich. I właśnie dlatego wokół Anny są raczej jej wrogowie, a nie przyjaciele. Dwukrotna próba zabójstwa pięknej kobiety kończy się jej śpiączką. A w hotelowym stawie ginie Gabi, kierowniczka hotelu. Kto jest mordercą? Kto zagraża też Annie? Podejrzanych sporo , a wśród nich Krzysztof Orłowski. I znów do akcji wkracza doktor Orłowski, podejmując prywatne śledztwo. • Powieść napisana jest bardzo przystępnie. Ciekawym chwytem jest wprowadzenie , w części utworu, narracji pierwszoosobowej, w której poznajemy życie Anny. • Tym razem mamy więcej wątku kryminalnego niż obyczajowego • POLECAM tę kolejną powieść autorki, która zachwyca i skomplikowaną akcją, i krętymi drogami fabuły, prowadzącej do poznania winnego, i wątkiem psychologicznym /narracja Anny/, który odsłania oblicza i wizerunki, nie zawsze zgodne z naszymi ocenami.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo