• Książka na kilka wieczorów z niezbyt skomplikowaną fabułą, jednakże bardzo klimatyczna i nietypowa, gdyż akcja ma miejsce na kole podbiegunowym, co autorowi udało się przedstawić w interesujący sposób, omawiając tamtejsze zwyczaje, religię i codzienność. Książka zdecydowanie spodoba się osobom, które są ciekawe jak wygląda tam życie. Polecam. • Pozdrawiam, Trigger.
  • Po raz kolejny Nesbo historię swego bohatera ujął na zaledwie 212 stronach. Czy to złe? Raczej nie. Książka zawiera w sobie po prostu konkret. Jest idealnym kryminałem dla tych, którzy czytają tylko z doskoku. Opowiada o niejakim Jon'ie Hansen'ie handlarzu narkotyków, który ucieka na północ Norwegii do krainy Lapończyków przed Rybakiem - narkotykowym królem Oslo, ponieważ go zwyczajnie zdradził i oszukał. Na północy przybiera przydomek Ulf i szuka skutecznego ukrycia. Tu poznaję również pewną kobietę Leę oraz jej dzie­sięc­iole­tnie­go syna Knuta. Ulf korzysta z zaoferowanej przez kobietę pomocy, przez co udaje mu się na pewien moment ukryć przed napastnikami. Jednakże spokój nie trwa długo, ponieważ polowanie Rybaka nigdy się nie kończy. Czy Ulf wyjdzie z tego cało? Proponuję abyście przekonali się sami. Zajmie Wam to zaledwie jedno krótkie popołudnie. Polecam ;)
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo