• Szalona Bridget Jones znów do nas powraca. Jednak tym razem jest już dojrzałą kobietą, po pięćdziesiątce. Mark Darcy nie żyje, a ona – matka dwójki dzieci, próbuje sobie na nowo ułożyć życie. • Wszystko w życiu Bridget się zmieniło, jednak ona sama mimo upływu lat nic się nie zmieniła. Ciągle popełnia błędy, spektakularne gafy, miewa niezaspokojone aspiracje i często porównuje się z obrazem kobiety, jaki przedstawiają nam media. Mierzy się z nierealnym aczkolwiek gotowym, pięknym pomysłem na to, jaka powinna być współczesna kobieta. Jednak przez większość książki próbuje sobie odpowiedzieć na pytanie: czy dojrzałej kobiecie wypada randkować, szukać partnerów w intrenecie i zawierać przypadkowe znajomości? • Czytając tą pozycje literacką możemy zaobserwować zmiany, które dzieją się u kobiety dojrzewającej, przekraczającej pewien wiek, borykającej się z macierzyństwem. Możemy zobaczyć obraz życia niektórych kobiety od „kuchni”. • Można by powiedzieć, że książka jednak głównie jest o nowych technologiach w życiu używanych przez kobiety w okolicach pięćdziesiątego roku życia, ale również o randkach, seksie, łączeniu życia towarzyskiego jak i erotycznego z samotnym wychowaniem dzieci, codziennością matki. Książka może wydawać się lekka i odrobine śmieszna, jednakże porusza bardzo ważne i poważne kwestie dotyczące naszego życia. Długość życia w naszych czasach przesunął się dalej, więc co za tym idzie dłużej żyjemy jako ludzie dojrzali. • Książka jest godna polecenia, jeśli szukacie czegoś prostego, lekkiego i przyjemnego do czytania. Osobiście nie dałabym jej jednak bardzo wysokiej oceny, ponieważ muszę przyznać, że czasem mnie zwyczajnie nudziła, gdyż jak dla mnie bohaterka za bardzo uczepiła się jednej myśli, z którą nic nie robiła oprócz ciągłego o niej rozmyślania. •
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo