• Książka, która porusza. Taki właśnie jest Mitch Albom. Jego niby-powieści mają taki specyficzny charakter, psychologiczno-filozoficzno-ezoteryczny. Ta cecha wyróżnia je na tle pozostałych, podejmujących podobne tematy. Za to go uwielbiam. • „Kolejna osoba, którą spotkamy w niebie” jest w pewnym stopniu kontynuacją wcześniejszej publikacji Alboma, opowiadającej o Eddiem, który poświęcając swoje własne życie uratował życie małej dziewczynki imieniu Annie. W chwili obecnej Annie jest już dojrzałą kobietą, która jak każdy śmiertelnik popełnia błędy, ale nie zawsze jest w stanie je sama sobie wybaczyć. W noc poślubną Annie i Paula spotyka pewien wypadek, w wyniku którego Paul zostaje poważnie ranny. By chłopak mógł przeżyć trzeba przeszczepić mu płuco. Annie decyduje się na oddanie mężowi swojego. Jednak coś jest nie tak, jak być powinno i…??? • Annie ma jedyną i niepowtarzalną okazję, żeby spotkać swoich bliskich w NIEBIE. Wśród pięciu osób, które spotyka podczas swej niebiańskiej podróży jest także Eddie. Dziewczyna po raz pierwszy ma okazję dowiedzieć się prawdy na temat swojego wypadku w Rubylandzie. Eddie przekonuje ją także o tym, że każde ludzkie życie ma sens, a jego koniec zwiastuje początek czegoś zupełnie nowego. • Najnowsza książka Alboma to pełna refleksji i wzruszeń opowieść o sile przebaczenia, wiary i miłości. Zmusza czytelnika do przemyśleń nad sensem istnienia, a także do zadbania o zachowanie dobrych relacji z osobami nam bliskimi. Serdecznie polecam lekturę do poduszki.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo