• Książka zawierajaca korespondencje Terzaniego z Kambodży i Bangkoku (kiedy nie mógł mieszkać w Kambodzy z powodu wojny) dot. wojny i niepokojów, które dotykały ten kraj od roku 1970 do 1992. Krótkie komunikaty ułożone chronologicznie składaja sie na historię tego co działo się w Kambodży, ale równiez w Tajlandii i Wietnamie w tym czasie; i do czego walnie przyczyniły się USA, Chiny i Rosja (wtedy ZSRR). • Opatrzona obszernym wstępem żony Terzianiego książka (wydana juz po jego smierci) jest kolejnym przykładem jego mistrzowskiego stylu, który pozwala w sposób lapidarny, ale celny i jednoznaczny przedstawić kawałek historii. • I mimo, że interesowałam sie ta tematyką, byłam parę tygodni w Kambodży, mój poglad na te straszna wojnę zmienił sie diametralnie po przeczytaniu tej książki
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo