• Świat Chandlera: • - faceci: rudzi, niedogoleni, o wyglądzie mutantów lub chudzielców ze szczurzą twarzą; • - baby: ze śladami minionej urody, byłe lub czynne jeszcze prostytutki albo utrzymanki, z pistolecikami z kolbą kościaną lub z masy perłowej; • - główne aktywności bohaterów: plucie gdzie popadnie, chlanie, palenie (non stop), knucie, bekanie; • - główne rekwizyty: broń (chętnie luger lub colt), papieros albo obślinione cygaro, spluwaczka; • - wiodąca atmosfera: smród, brud i ubóstwo. • Jeśli kogoś kręci taki świat, powtarzający się w każdym dziele Chandlera, na dodatek nie przeszkadzają mu intrygi ciosane grubo jak tępą siekierą, nuda i przewidywalność, niech czyta ku chwale Klasyka, który okazuje się marnym pisarczykiem z przypadkowymi przebłyskami talentu. • Za mało ich, by nie zasypiać przy lekturze.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo