• Czytałam już chba 3 razy i nadal ją uwielbiam.
  • Fajna, lekka historia o problemach życiowych młodej dziewczyny. Nie tylko o tym jak skacze w czasie, ale dodatkowo o uczuciach kiełkujących się w młodej głowie. Pozytywna, nie wymagająca lektura.
  • Książka spodobała mi się przede wszystkim ze względu na bohaterów. Bardzo podoba mi się sposób napisania tej książki, ponieważ narratorem jest młoda 17 letnia dziewczyna. Pomysł na książkę wydaje się banalny, lecz problem podróży w czasie został tutaj zupełnie inaczej przedstawiony. Wracam wielokrotnie do całej trylogii, ponieważ w dalszych częściach akcja się rozkręca. Serdecznie polecam :D
  • Książka jest świetna. Szukamłam kiedyś jaiś ciekawych tytułów romansów na internecie i natknęłam się na ten. Spoczątku stwierdziłam, że jest to książka jak inne, ale zdecydowałam że ją przeczytam. Od pierwszej strony tak mnie wciągnęło,że przecztałam ją w jedno popołudnie. Książka warta jest polecenia. Po prostu trzeba ją przeczytać :-)
  • Gwendolyn ma szesnaście lat, dwoje rodzeństwa, oddana przyjaciółkę w klasie i lekko dziwaczna rodzinę. Z dnia na dzień dowiaduje się, że jest obdarzona genem podróży w czasie. Drugim podróżnikiem jest niejaki Gideon – bezczelny, arogancki, choć bosko przystojny młodzian, który tajną misję najchętniej zachowałby wyłącznie dla siebie. Ale bez Gwendolyn nie uda mu się misji wypełnić... • Podróże w czasie, niebezpieczeństwa czyhające w najmniej spodziewanym momencie, miłość, która nie zna granic czasu... ta książka cię pochłonie. Dla ciebie również czas przestanie mieć znaczenie. • „Czerwień Rubinu” to pierwsza część „Trylogii czasu” – tom drugi, „Błękit Szafiru”, już niebawem... (nota wydawcy) • "Absolutnie wciągający miks tajemniczego thrilleru, romantycznej przygody i science-fiction, który czytelniczki najprawdopodobniej połkną na raz." • " Augsburger Allgemeine Zeitung"
  • Koleżanka mnie podkusiła żeby przeczytać no i czytam :)
  • Bardzo, ale to bardzo dobra ksiązka. Akcja w całej trylogii dziee się w przeciągu kiliku dni. Na pewno dla gweendolyn był to niezapomniany tydzień.:)
    -1 nieprzydatna
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo