• Za każdym razem, kiedy sięgamy po książki Rundell zostajemy wciągnięci w przedziwny świat, którego bohaterami są dzieci. Tym razem autorka zabiera nas do odległej Rosji, gdzie w środku lasu, w małej chacie z bali, mieszkają Marina Pietrowna i jej córka Fieodora. Stronią od ludzi i od zgiełku, ale są szczęśliwe, bo mogą obcować z wilkami. Matka Fieo jest wilczerką, odswaja wilki, które przysyłają do niej arystokraci i bogacze, gdy im się już znudzą... Więcej na blogu: frankobajanki.pl
  • Kolejna, po Dachołazach i Odkrywcy, niesamowita, magiczna wręcz powieść Katherine Rundell zaczyna się jak typowa baśń słowami Dawno, dawno temu. Czytelnik zostaje zaproszony tym samym do świata Fieo – dziewczynki mrocznej i groźnej jak burza, która mieszka w środku lasu, gdzieś na północy Rosji. Fieo wychowuje się z wilkami. Ona i jej mama Marina są wilczerkami – zajmują się odswajaniem wilków, które zostały przez ludzi zabrane z ich naturalnego środowiska w ramach niezrozumiałej fanaberii. Fieo dba, by w wilkach obudziła się na powrót dzika natura i mogły wrócić do lasu. Nie podoba się to carowi, który wysyła żołnierzy, by ci zabili wilki przywracane naturze przez Fieo i jej matkę. Marina zostaje pojmana przez generała Michaiła Rakowa i uwięziona, a Fieo po tym, jak staje w obronie mamy, zostaje największym wrogiem generała. Rakow spalił jej dom, tak jak wcześniej spalił wiele innych domów, więc bohaterka w towarzystwie wilków oraz swojego przyjaciela Ilii wyrusza w drogę na pomoc matce. Po drodze Fieo uczy przyjaciela szacunku do wilków i pokazuje mu ich zwyczaje. Bohaterka – przyzwyczajona do towarzystwa wilków, a nie ludzi, musi przezwyciężyć swoją obawę przed innymi. Nauczyć się tańczyć nie tylko z wilkami. Dzika niczym wilki Fieo, która odkrywa, że generał Rakow boi się ognia wewnątrz żywych istot, staje się bohaterką przejmujących wydarzeń, które doprowadzą do rewolucji… • Wilczerka to trzymającą w napięciu powieść przygodowa, będąca pasjonującą opowieścią o przyjaźni, współdziałaniu i szacunku do zwierząt. To także emocjonująca, pięknie napisana opowieść o odwadze i umiłowaniu wolności. O pokonywaniu strachu i walce o inny, lepszy świat. • Ewa Cywińska • Biblioteka Kraków
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo