Wilczerka

Tytuł oryginalny:
Wolf Wilder
Autor:
Katherine Rundell
Tłumacz:
Paulina Braiter
Ilustracje:
Gelrev Ongbico
Wydawcy:
Wydawnictwo Poradnia K (2019)
Legimi (2019)
ISBN:
978-83-66005-62-4, 978-83-66005-63-1
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
4.7 (3 głosy)

Najnowsza, wielokrotnie nagradzana powieść utytułowanej pisarki Katherine Rundell, autorki „Dachołazów” i „Odkrywcy”, o przygodach Fieodory, nieustraszonej dziewczynki, która mieszka w lasach Syberii.

„Wilczerka” to wyjątkowa, pięknie ilustrowana opowieść o sile miłości i przyjaźni, lojalności, o wierności sobie i swoim ideałom, a także wolności, która jest najcenniejszą wartością.

Tym razem autorka przenosi czytelnika w przeddzień rewolucji, w zaśnieżone lasy Rosji, gdzie w maleńkiej chatce mieszkają Fieodora i jej matka. Fieodora uczy się, jak sprawiać, by oswojone wilki mogły powrócić do swojej dzikiej natury. To ważne zadanie: ludzie tutaj mówią, że ten, kto zabije wilka, zabija siebie samego, a w domach arystokratów pełno jest oswojonych zwierząt, które gdy stają się niebezpieczne, są odsyłane do lasu.

Pewnego dnia wojska carskie pod dowództwem generała Rakowa palą dom Fieo, a jej matkę zabierają do niewoli. Dziewczynka będzie musiała znaleźć sposób, by uwolnić matkę z petersburskiego więzienia… Jej jedyną pomocą jest młody chłopak Aleksiej i wierne wilki.

Książkę polecają zagraniczne media:

• „Wilczerka” potwierdza pozycję Rundell w pierwszej lidze współczesnych autorów dla dzieci”

Spectator

• „Pióro Rundell, jak uszy wilków w tej historii, jest szczerozłote”

Sunday Times

• „Tę magiczną opowieść czyta się jak przyszłą klasykę”

Daily Telegraph

O autorce:

Katherine Rundell jest laureatką nagród: „Blue Peter Book Award”, „Waterstones Children's Book Prize” oraz była nominowana do „CILIP Carnegie Medal” i do Nagrody Guardiana za powieść dziecięcą. W Polsce „Dachołazy” zdobyły nominację w plebiscycie serwisu Lubimyczytać.pl na Książkę Roku. „Odkrywca” przyniósł Rundell Boston Globe Horn Book Award i Costa Award dla najlepszej książki dziecięcej, a także Nagrodę dla Dziecięcej Książki Roku Edward Stanford Travel Writing.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Za każdym razem, kiedy sięgamy po książki Rundell zostajemy wciągnięci w przedziwny świat, którego bohaterami są dzieci. Tym razem autorka zabiera nas do odległej Rosji, gdzie w środku lasu, w małej chacie z bali, mieszkają Marina Pietrowna i jej córka Fieodora. Stronią od ludzi i od zgiełku, ale są szczęśliwe, bo mogą obcować z wilkami. Matka Fieo jest wilczerką, odswaja wilki, które przysyłają do niej arystokraci i bogacze, gdy im się już znudzą... Więcej na blogu: frankobajanki.pl
  • Kolejna, po Dachołazach i Odkrywcy, niesamowita, magiczna wręcz powieść Katherine Rundell zaczyna się jak typowa baśń słowami Dawno, dawno temu. Czytelnik zostaje zaproszony tym samym do świata Fieo – dziewczynki mrocznej i groźnej jak burza, która mieszka w środku lasu, gdzieś na północy Rosji. Fieo wychowuje się z wilkami. Ona i jej mama Marina są wilczerkami – zajmują się odswajaniem wilków, które zostały przez ludzi zabrane z ich naturalnego środowiska w ramach niezrozumiałej fanaberii. Fieo dba, by w wilkach obudziła się na powrót dzika natura i mogły wrócić do lasu. Nie podoba się to carowi, który wysyła żołnierzy, by ci zabili wilki przywracane naturze przez Fieo i jej matkę. Marina zostaje pojmana przez generała Michaiła Rakowa i uwięziona, a Fieo po tym, jak staje w obronie mamy, zostaje największym wrogiem generała. Rakow spalił jej dom, tak jak wcześniej spalił wiele innych domów, więc bohaterka w towarzystwie wilków oraz swojego przyjaciela Ilii wyrusza w drogę na pomoc matce. Po drodze Fieo uczy przyjaciela szacunku do wilków i pokazuje mu ich zwyczaje. Bohaterka – przyzwyczajona do towarzystwa wilków, a nie ludzi, musi przezwyciężyć swoją obawę przed innymi. Nauczyć się tańczyć nie tylko z wilkami. Dzika niczym wilki Fieo, która odkrywa, że generał Rakow boi się ognia wewnątrz żywych istot, staje się bohaterką przejmujących wydarzeń, które doprowadzą do rewolucji… • Wilczerka to trzymającą w napięciu powieść przygodowa, będąca pasjonującą opowieścią o przyjaźni, współdziałaniu i szacunku do zwierząt. To także emocjonująca, pięknie napisana opowieść o odwadze i umiłowaniu wolności. O pokonywaniu strachu i walce o inny, lepszy świat. • Ewa Cywińska • Biblioteka Kraków
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo