• Autobiograficzna powieść Cheryl Strayed o pełnej trudu wędrówce i pokonywaniu słabości to pozycja odpowiednia dla każdego czytelnika. Historia opowiedziana na kartach tej książki niesie za sobą uniwersalne i niezwykle ważne przesłanie mówiące o konieczności kroczenia własnymi drogami, o odwadze stawania twarzą twarz z samym sobą i wreszcie - prawdziwym poznaniu siebie. • Główna bohaterka to kobieta, której los nie oszczędził trosk i trudności. Była opuszczona przez ojca, widziała śmierć matki i w wieku dwudziestu sześciu lat miała już za sobą nieudane małżeństwo z Paulem. To wszystko doprowadziło do utraty wszelkich wartości, wiary i nadziei. Zagubiona, wielokrotnie lądowała w ramionach przypadkowych mężczyzn i tonęła w nałogu narkotykowym. Kiedy jej życie było już niemal do końca zrujnowane postanowiła wyruszyć w podróż. Rozpoczęła wędrówkę Pacific Crest Trail, szlakiem w Ameryce Północnej, który ostatecznie okazał się drogą jej ocalenia. Bez przygotowania, ze sprzętem górskim, którego przeznaczenie nie było jej znane, postanowiła wyruszyć, by w samotności, wśród dzikiej, nieoswojonej natury odnaleźć prawdziwą Cheryl. Podczas stu dni spędzonych na szlaku musiała mierzyć się nie tylko z własną słabością, ale też z nieprzewidywalnością i niejednokrotnie bezwzględnością przyrody. Chcąc przetrwać musiała stać się częścią tego co ją otacza. • „Dzika droga” to powieść dająca nadzieję. Cheryl Strayed pokazuje, że siły potrzebne do tego, by stać się szczęśliwym i przetrwać wszystkie życiowe burze tkwią w nas samych. Musimy tylko zdobyć się na odwagę, by stanąć w prawdzie o sobie samym, stawić czoła własnym słabościom i uwierzyć w naszą wewnętrzną siłę. Jest to powieść drogi, napisana w sposób prosty, lecz niepozbawiony barwnych opisów i znaczących szczegółów. Czytając, można wraz z Cheryl poczuć trud wędrówki i przeżyć wewnętrzną terapię. „Dzika droga” to książka wzruszająca, niejednokrotnie budząca podziw, ale przede wszystkim motywująca. Bohaterka pokazuje, że dla nikogo nie ma rzeczy niemożliwych, a nasze niedoskonałości i słabości są tylko podstawą do wzmocnienia naszych sił. Polecam! F.Rybczyk
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo