• Książka, którą przeczytałam niemalże jednym tchem. Historia o skomplikowanej miłości, która przychodzi nagle i niespodziewanie. Historia o przełamywaniu własnych obaw i uprzedzeń. Historia o próbie budowania szczęśliwej przyszłości mimo brutalnej przeszłości. • 📕 • Eve i Daniel poznają się w studiu tatuażu. Ona jest utalentowaną tatuażystką, on jej klientem (chcącym zrobić sobie tatuaż pod wpływem namowy narzeczonej). Dla Daniela to spotkanie ma bardzo duże znaczenie i kiedy dodatkowo, przypadkiem spotykają się na balu sylwestrowym, już wie, że będzie starał się zdobyć jej uwagę. Tym bardziej, że odkrywa, że zna Eve bardziej niż początkowo sądził. • 📕 • Ich związek nie należy do łatwych. Przeszłość dziewczyny odciska ogromne piętno na niej i niejednokrotnie pod jej wpływem ocenia bieżącą sytuację. Także otoczenie Daniela nie ułatwia zakochanym budowania szczęśliwego związku. • 📕 • Fabuła napisana jest w bardzo wciągający sposób. Opisy wspomnień Eve, cytaty z pamiętnika, rozdziały konstruowane naprzemiennie z punktu widzenia Eve i Daniela to największe atuty powieści. Na plus zaliczam też wprowadzoną odrobinę pikanterii, ubarwiającą całokształt.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo