• Niesamowita, przerażająca i wzruszająca. Kolejne małżeństwo, kolejne dzieci, nędza i niesamowity głód. Czwórką rodzeństwa opiekuje się główna bohaterka Heaven, która z biegiem czasu staje się dla nich jak matka. Ojciec mało interesuje się ojcem i matką - które z nimi mieszkają, żoną, i dziećmi - co jakiś czas tylko przynosząc do domu żywność w postaci mąki i smalcu, które starczają tylko na tydzień. Dzieci w wiosce są wyszydzane i wyśmiewane, ale pomimo nędzy, głodu i wyśmiewań, z podniesioną głową chodzą do kościoła i do szkoły. Mają niesamowite i bardzo dorosłe marzenia i wiedzą, że mogą je spełnić jeśli będą się dobrze uczyć.Heven nie jest kochana przez ojca jak pozostałe rodzeństwo i jak się dowiaduje od "babci" obecna matka to tylko macocha, a jej biologiczna zmarła zaraz po porodzie. Już wie, że ojciec obwinia ją o śmierć pierwszej żony - wielkiej miłości. Druga żona ma dość tego życia i męża i odchodzi od rodziny, a zaraz potem umiera... Teraz zaczyna się największy horror; dzieci pozostawione są same sobie. Ojciec, którego nigdy nie ma w domu, w końcu postanawia sprzedać dzieci i tak po kolei rozdziela rodzeństwo.....
  • Jeśli ktoś czytał Kwiaty na poddaszu oraz inne części , to jest to ksiązka w podobnym klimacie. Polecam
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo