Bardzo smutny, ale i do granic szczery obraz relacji damsko-męskich. Powieść jest fikcją literacką jednak powstała na kanwie autentycznych wydarzeń. Zastanawiam się zatem jak było naprawdę i jak rodzina głównych bohaterów odebrała tę książkę. • Duży plus za styl, dawno nie czytałam tak dobrze napisanej powieści.

Literatura faktu, temat w sumie banalny, ale tak napisane, że czyta się ze smakiem.

Trudno przejść obok tej powieści obojętnie, trudno jej nie dotknąć i nie zaczytać się totalnie by zdać sobie sprawę, że życie to nie opowiadanie z dobrym happy-endem. Mamy Jeremiego i Marysię i mamy ich burzliwy romans, orgie, seksualne zatracenie i... poniekąd szczęście, które nie trwa wiecznie. I mamy w tle małą mieścinkę Czarną, gdzie wszyscy się znają i wszystko o sobie wiedzą, zdrada żony jest tu od razu wychwytywana i delikwent wytykany palcami, nie mówiąc o kobiecie, która staje się "szmatą", łajdaczką i bezuczuciową waginą. Ludzie nie znają wówczas tolerancji i nawet obecność kościoła nie wadzi, by wydawać swoje sądy. • A o zdradzie dowiaduje się żona Jeremiego, Beata, matka 3-ki dzieci. Dowiaduje się matka Marii ... i zaczyna się nagonka na tych dwoje. A oni? Dla bezpieczeństwa Jeremi odstawia Marię, zaczyna go mierzić jej obecność, przeszkadza mu, źle wpływa na jego interesy i rodzinę... Dobrze było zacząć i udowodnić sobie, że z potencją u niego rewelacyjnie lecz potem był już dyskomfort, pieczenie, plątanie się niechcianej kobiety, która ciągle chciała słyszeć jaka to jest cenna i wielbiona... a nie była, termin ważności upłynął. • I w tym maglu ludzkich emocji dochodzi do tragedii, co czuć od początku, bo wesołe życie pozamałżeńskie mało komu daje raj nieśmiertelności. • , • ta książka rozstraja umysł, sprawia, że wchodzisz w nią swoją osobowością... sobą całą i wiedząc, że zostaniesz wypluta ale nie umiesz postąpić inaczej... • to jest silniejsze od ciebie... • a potem stajesz nad zwłokami i drętwiejesz...