• Jest juz trzecia część serii "Sto wierszyków" • Sto wierszyków atrakcyjnych do ćwiczeń dykcyjnych • Zast­anaw­iali­ście­ się kiedyś, jak dziennikarze przygotowują się do wejścia na antenę? A może fascynowała was staranna, wręcz wyrafinowana a jednocześnie ekspresyjna mowa aktorów? Mamy dla Was dobrą wiadomość! Dziś zdradzimy Wam sekret i opowiemy, gdzie właściwie tkwi tajemnica sukcesu! • Jak nas słyszą tak nas piszą… • Pierwsze wrażenie jakie wywieramy na drugiej osobie to niezwykłe połączenie sygnałów wizualnych, werbalnych i tych, które psychologowie określają jako grę mimiki i gestów. Komunikaty werbalne są jednak podstawowymi elementami komunikacji międzyludzkiej. Odpowiedni akcent, umiejętność modulacji głosu, stopień płynności i staranności mowy, czy zasobność leksykalna, stanowią nie lada wyzwanie nawet dla dorosłych Polaków. A co z dziećmi? • Nowa propozycja Elżbiety i Witolda Szwajkowskich – „Sto wierszyków atrakcyjnych do ćwiczeń dykcyjnych” jest idealną odpowiedzą na potrzeby zarówno dzieci jak i dorosłych! • „Sto wierszyków atrakcyjnych do ćwiczeń dykcyjnych” to już trzecia część niezwykle ciekawej serii „Sto wierszyków”, przeznaczonych do ćwiczeń wymowy i rozwoju mowy u dzieci. Dr Anna Walencik-Tropiłko (Katedra Logopedii Uniwersytetu Gdańskiego) przekonuje jednak, że przy zastosowaniu odpowiednich transformacji, wiersze te mogą z wielkim powodzeniem być efektywnym elementem pracy nad dykcją dorosłych doskonalących swoją wyrazistość mowy. • W zamyśle autorów, materiał zawarty w tej publikacji, przeznaczony jest dla dzieci, które osiągnęły sprawność artykulacyjną w zakresie poprawnej wymowy głosek i ich zestawień, czemu poświęcone były wierszyki z dwóch poprzednich książeczek w serii („Sto wierszyków nowych do ćwiczeń wymowy”, „Sto wierszyków do ćwiczenia głosek w trudnych zestawieniach”) • Wiecej możesz przeczytać na blogu: [Link]
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo