• Druga część cyklu gliwickiego to „Zombie”. Pierwsza rzecz, jaka zaskoczyła mnie na plus to, że głównym bohaterem tego tomu wcale nie jest detektyw Wolski znany nam z „Wampira”. Tym razem schodzi on na dalsze tło, a swoją historię opowiada nam Adam Górski, który na pierwszych kartach powieści przyznaje, że jako nastolatek…zabił człowieka. Miała to być jego skrywana przez lata najgłębsza tajemnica, jednak pewnego dnia zostaje wezwany do sprawy która wygląda dokładnie tak, jak jego zbrodnia sprzed lat. Czy jest to znak dla prokuratora, że ktoś odkrył jego sekret? Czy jego dawna ofiara wcale nie umarła i nadszedł czas zemsty? 8/10
  • "Zombie" to powrót do detektywa Dawida Wolskiego i choć nadal jest on równie irytującym bohaterem, jak w pierwszym tomie, to warto po tę książkę sięgnąć. Tym razem sprawa, którą zajmuje się Dawid, powiązana jest z przeszłością prokuratora Górnika. Książka bardzo dobra, zaskakująca, przykuwająca uwagę. Polecam.
  • Najlepszy kryminał jaki dotychczas przeczytałam, • . Do końca trzymał w napięciu.Niezwykle trudno było • Najlepszy kryminał jaki dotychczas przeczytałam a było ich wiele. • Bardzo dobrze się czyta.Zaskakujące zakończenie.
  • Majstersztyk.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo