• Wulgarny język, używany nawet w sytuacjach ,gdy zupełnie nie jest to potrzebne. Przerost chamskiej formy nad treścią. • Po co czytać Orbitowskiego? W każdej spelunie mówią tym językiem. Wyziera też charakterystyczna dla tego autora nienawisć do wartości chrześcijańskich.
    +2 trafna
  • Dustin Barski jest kucharzem z Gdyni. Ma żonę Klarę, jedynego syna Olafa, psa i knajpę o nazwie "Ferdynad". Ma też matkę Helenę stomatolożkę, której zebrało się na pewne wyznania. To Dustin opowiada nam całą przedstawioną na kartach tej książki historię. A dotyczy ona jego pochodzenia. Tego kim był jego ojciec i w jaki sposób Helena go poznała. Jak to się stało, że ukończyła stomatologię w Stanach Zjednoczonych i dlaczego Dustin ma na imię Dustin, a nie Tomasz czy jakiś Jakub. I w końcu najważniejsze, dlaczego wychowywał się bez ojca. Barski z uporem maniaka, z coraz większym zaangażowaniem i zain­tere­sowa­niem­ przysłuchuje się opowieści snutej przez matkę. Zjada przy tym całe mnóstwo śledzi, wszystko skrzętnie notuje, bo twierdzi że może stać się ona doskonałym materiałem na książkę. W końcu dowiaduje się całej prawdy o sobie i dlaczego zwie się Dustin. • Powieść napisana przez Orbitowskiego jest zachwycająca i niebanalna. Trudno się od niej oderwać. Niestety sposób prowadzenia narracji i potoczny język z całym wachlarzem wulgaryzmów był dla mnie trudny do zaakceptowania. Cóż, bywa i tak. Ogólnie fabularnie całkiem, całkiem. Chyba mogę polecić.
  • Jeśli chcesz dobrej "obyczajówki"to znajdziesz tu wszystko co być powinno. • Nowocześnie napisane będzie szybko przeczytane. • Polecam w 100% !!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo