• Richard Webster pochodzi z Nowej Zelandii. Prowadzi warsztaty ezoteryczne i jest autorem książek o tej tematyce. W 2013 roku dzięki wydawnictwu Illuminatio wyszła w Polsce jego książka „Odczytywanie aury”, która jest jedną z pozycji z serii „Dla początkujących”. • Książka zaczyna się od opowieści z dzieciństwa autora, który przedstawia swoje pierwsze zetknięcie się z aurą. Potem przytacza historyczne przykłady pisania o niej i widzenia niej. Kolejne rozdziały traktują bardziej szczegółowo o tym zjawisku – Webster stara się szczegółowo opisać czym jest aura, jak możemy ją zobaczyć i wyczuć. Dalej możemy poznać znaczenie kolorów aury – każdy bowiem znaczy co innego i sugeruje inne cechy i wartości osób, które je posiadają. Dzięki niej możemy też poznać stan zdrowia danej osoby. Oprócz widzenia kolorów, możemy je również odczytać za pomocą różdżek i numerologii. • Poradnik jest świetnie wyposażony. Oprócz podstawowego tekstu, mamy też dodatki w postaci rysunków, wykresów i tabel, które ułatwiają zrozumienie treści. Są one czarno-białe, ale wystarczająco szczegółowe, by być pomocnymi. Dodatkowo na końcu znajdziemy załącznik z przypisami, dla tych którzy chcą poszerzyć swoją wiedzę. Bardzo ciekawy jest też dodatek w postaci krótkiego opisu kolorów, który jest jednym z ostatnich rozdziałów. Z niego dowiemy się jakie cechy przypisywane są poszczególnym barwom, co ułatwia szybką ocenę. • Co ciekawe, książka ma dość sporo wtrąceń autora, który pokazuje swoje doświadczenia w dziedzinie, o której pisze. Oprócz początkowej anegdoty mamy też historię odczytywania życia kobiety na podstawie jej aury. • Wielkim plusem książki jest jej język. Jest on przystępny i prosty. Autor postarał się by treść nie wydała się czytelnikowi zbyt trudna i nie zniechęcił się podczas czytania. Jest to cecha char­akte­ryst­yczn­a serii „Dla początkujących” wydawnictwa Illuminatio. Poza tym jak zwykle książka zachwyca okładką, która przyciąga wzrok. Co mnie zdziwiło po otrzymaniu książki to jej rozmiar – ma zaledwie 189 stron, co nie jest zbyt dużą liczbą. • Kolejny plus to korekta i redakcja. Miło czyta się książkę, w której nie ma błędów, a tekst bogaty jest w przepisy i informacje od tłumacza. Ktoś bardzo się postarał, co warto docenić. • Pozycja przypadła mi do gustu. Jest napisana w sposób prosty, ma wiele dodatków ułatwiających jej przyswojenie i opisuje nową dla mnie dziedzinę. Spędziłam przy niej miło czas i dowiedziałam się ciekawych rzeczy. • Książkę polecam tym, którzy lubią nowości. Jest to pozycja dla osób otwartych na świat, lubiących poznawać nowe rzeczy. Spodoba się wam, zapewniam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo