• Dzisiejsza historyjka opowiada o tym, jak niepożądane uczucia można przekuć w coś pozytywnego. • Oto opowiadanie o dwójce przyjaciół, mrówkojadzie i orzesznicy, którzy często spędzają ze sobą czas. Pewnego razu orzesznica, namówiona przez kreta Stellana, postanawia wybrać się na kurs o zdrowych słodyczach. Kiedy nadchodzi dzień owego kursu, mrówkojad wydaje z siebie krótkie „auć”. Nie potrafi odpowiedzieć orzesznicy co go zabolało, ale nasi mali czytelnicy z pewnością domyślą się, że to miało coś wspólnego z ukłuciem zazdrości. To, że orzesznica będzie towarzyszyć kretowi, a nie jemu, napawa go smutkiem. I chciałby z tego powodu popłakać, ale łzy nie przychodzą. Wtedy mrówkojad wpada na pewien pomysł… • Co stanie się dalej? Czy orzesznica zastanie po powrocie swojego przyjaciela zalanego łzami? Czy on z kolei zrobi swojej małej koleżance awanturę, za to, że go zostawiła samego? Czy zazdrość może przynieść jakieś dobre rezultaty? I jaką rolę odegra w tej historii zupa cebulowa? • Lektura lekka, przyjemna, z miłą dla oka szatą graficzną. I z mądrym przekazem. Jeszcze jedno przesłanie książeczki jest takie, że warto czasami dać drugiej osobie od siebie odpocząć, by jeszcze bardziej mogła nas docenić. • Polecamy! • Kamila Sośnicka
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo