• Bardzo mnie wciągnęła. Polecam
  • Zastanawiam się skąd autorka czerpie pomysły do swoich książek. Trzeba mieć niebywałą fantazję i wyobraźnię. Nie chcąc zdradzić treści serdecznie polecam.
  • Alicja Sinicka znów mnie nie zawiodła - stworzyła historię, która budzi ciekawość i wywołuje dreszczyk strachu. Od początku kroi się intryga, a w zakamarkach czai się strach. A kiedy Iga, główna bohaterka, zamieszkuje na Osiedlu Marzeń, akcja jeszcze bardziej się rozpędza. Autorka umiejętnie kształtuje wykreowaną rzeczywistość, buduje napięcie i drażni wyobraźnię przez niedopowiedzenia. • W tej książce nie leje się krew (choć jest ta scena z kolczykiem...); nie jest to także makabryczny kryminał, który spędza sen z powiek czytelnika; a jednak mąci w głowie i wywołuje niepokój. Rozwiązanie natomiast zmusza do zastanowienia czy taki układ miałby szansę zaistnieć i funkcjonować w prawdziwym świecie. Autorka bardzo ciekawie wprowadziła wątek Osiedla Marzeń, które ma bym obietnicą bezpieczeństwa i ostoją dla osób zastraszonych i stalkowanych przez swoich oprawców. • "Będziesz tego żałować" przedstawia nam mikroświat w którym panują i dyktują swoje warunki mężczyźni. Możemy dostrzec tutaj także uprzedmiotowienie kobiet - takiej "rzeczywistości" mówię zdecydowane NIE. Warto przeczytać i dowiedzieć się czy takie środowisko ma rację bytu... W realnym świecie nawet najlepszy przyjaciel może być Twoim największym wrogiem, a zakochany i wpatrzony w Ciebie partner w ciągu godziny stanie się Twoim katem, zdaje się mówić nam, całkiem słusznie, autorka. • Czytało się bardzo szybko, napięcie rosło, bo nic tu nie jest takie, na jakie wygląda. Polecam . Ode mnie mocne 8,5/10..
  • Rewelacyjna książka. Po pierwszych kilku stronach wydaje Ci się, że już znasz zakończenie, ale absolutnie się mylisz. Super pomysł. Gorąco polecam.
  • Interesująca , wciągająca książka. • Zakończenie zaskakuje. • Polecam 😉
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo