• Anna Mateja zabiera nas na sale operacyjne, tam gdzie profesor Jan Nielubowicz razem z zespołem po raz pierwszy przeprowadzał przeszczep nerki u Danusi Milewskiej. Obserwujemy pierwsze wykonywane w Polsce transplantacje trzustki, wątroby, kończyn i wreszcie serca. Dziś zabiegu nieledwie rutynowego. "Przecież to proste: doszywa się dwie tętnice, płucną aortę, potem lewy przedsionek i już". 5 listopada 1985 roku gdy profesor Religa w towarzystwie profesora Zembali i profesora Ryfińskiego przeprowadzali transplantację serca, przez myśl nikomu nie przeszło, że jest to rutynowy zabieg. • "Serce pasowało" to reportaż, który oddaje hołd polskim tran­spla­ntol­ogom­. Ich odwadze, nadludzkiej wręcz determinacji, przeszkodach, niepokojach, oporze środowiska z którymi musieli stykać się na co dzień i walce jaką podjęli by móc ratować ludzkie życie. • Anna Mateja w swoim reportażu nie bawi się językiem czy stylem. Jest niczym na sali operacyjnej, bardzo sterylnie, a słowem operuje niczym skalpelem. "Serce pasowało" to przede wszystkim fakty, podane konkretnie, rzetelnie, a sam reportaż czyta się jak najbardziej fascynujący thriller, nie przesadzę jeśli porównam reportaż Matei do książek Jurgena Thorwalda. • Transplantologia to dziedzina medycyny, która obrosła wieloma mitami, tymczasem najlepszym lekarstwem na strach jest rzetelna wiedza. Anna Mateja napisała książkę bardzo ważną, nie tylko przez wzgląd na lekarzy z którymi rozmawia i opowiada o ich osiągnięciach. Przede wszystkim uczy czym jest transplantologia, dlaczego jest tak istotna, i dlaczego warto być świadomym dawcą narządów. "Serce pasowało" to również hołd dla nich, dla cichych bohaterów, którzy są naszą furtką, odsunięciem nieuchronnego. • Marta Ciulis- Pyznar
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo