• Wzruszająca historia dziewczynki, która nie potrafiła poradzić sobie ze stratą ukochanej towarzyszki- Luny. Każdy opiekun zwierząt zna aż za dobrze czucia, które towarzyszą takim pożegnaniom. Śmierć schorowanej suczki była ciosem dla młodziutkiej Karoliny, a bieg czasu, który upływał, jak gdyby nic się nie stało, tylko pogłębiał jej smutek. Jednak podróż, którą odbyła pewnej nocy sprawiła, że łatwiej było jej się pogodzić z przemijaniem, a wiara w ponowne spotkanie z Luną- choć początkowo wydawała się naiwna- miała zwiastować nowy początek. • "Kora i Koło Roku" to opowieść nie tylko o stracie czworonożnego przyjaciela, ale także o różnorodności, która jest naturalna i nie podlega ocenie. Karolina wychowuje się rodzinie, w której przeplatają się różne wierzenia i tradycje. Od mamy- czarownicy, przez-mogłoby się wydawać- sceptycznego tatę, który mimo wszystko bierze udział w przygotowaniach do sabatu, aż po dziadków obchodzących święta chrześcijańskie: mimo tych różnic wszyscy darzą się szacunkiem. • Autorka przeprowadza Korę (i czytelników) przez Koło Roku, objaśniając po krótce każdy etap, z którego się składa. To ciekawe wprowadzenie do świata wierzeń opartych na obserwacji natury i wzruszająca historia dla każdego, choć dla młodszych odbiorców niektóre określenia mogą być trudne.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo