• Po opisie wydawało mi się, że może to być ciekawa historia, ale niestety nie spodobała mi się, nie przypadła mi do gustu i dla mnie po prostu była nudna. Według mnie, ta książka to jeden wielki chaos. Ledwo dotarłam do połowy. Chciałam dać jej szansę, ale niestety nie dałam rady. W ogóle nie mogłam wgryźć się w tę historię. Na LC książka ma wysoką ocenę, więc czytelnikom się podobała, ale niestety nie mnie. Chyba jednak literatura piękna jest nie dla mnie, gdzieś nie odpowiada mi ten gatunek. Oczywiście, to jest tylko moja opinia i nie musicie brać jej pod uwagę, bo na pewno znajdą się osoby, którym się spodoba ta książka. I dlatego musicie sami przeczytać i ocenić. Ja w połowie zrezygnowałam, bo jest tyle ciekawych książek do przeczytania, że szkoda marnować czasu na kiepską książkę.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo