• Z mojego punktu widzenia książka dzieli się na dwie części: • Pierwsza opisuje jak uprawiać rośliny, żeby dobrze rosły oraz naturalne sposoby walki ze szkodnikami, takie jak spryskiwanie różnymi wywarami, czy wyłożenie ścieżek między grządkami gałęziami odstraszającymi ślimaki. Później następuje część znacznie mniej ciekawa czyli wyliczenie chorób przy czym przeciwdziałanie ogranicza się do sadzenia odmian odpornych, niezbyt gęsto.... i stosowania odpowiedniej chemii. Czyli niewiele wniosi do wiedzy kogoś, kto właśnie od chemii chce uciec, a w sumie niewiele ponad informację jaka być powinna na etykiecie poszczególnych "środków ochrony roślin". • Podsumowując: ksiażka warta przeczytania, choć nie cała gdyż dawkowanie "środków ochrony roślij" (świadoma ironia) lepiej brać bezpośrednio z zaleceń producenta niż z książki z końca zeszłego wieku (rok wydania: 1997).
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo