• Ból po stracie bliskiej osoby... Nie ma na świecie człowieka, który by tego nie doświadczył... Ale czy każdego z nas boli zawsze równie mocno? Jak się z tym bólem pogodzić, jak go oswoić? Niestety nie zawsze czas leczy rany. Jest to niezwykle trudne, gdy nawet długotrwałe "leczenie" ran tych nie zabliźnia. Ten jakże trudny temat porusza w swych krótkich esejach Oto Horvat. • "Sabo się zatrzymał" to książka o umieraniu, chorobie, traumie i o trudnej próbie powrotu do "normalnego życia" po śmierci naszych bliskich... Sabo zadaje sobie pytanie - jak żyć? Co zrobić, żeby życie stało się bardziej znośne po takim wstrząsie? Przecież nie da się zapomnieć. Nie da się stanąć w miejscu i robić nic. Wymazać z pamięci wszystkich wspomnień dla własnego emocjonalnego spokoju. Trzeba się z tym jakoś pogodzić. Nie oglądając się zbyt często wstecz należy przeć do przodu, nauczyć się doceniać życie i starać się czerpać z niego ile się tylko da, bo ono samo w sobie jest niezwykle krótkie, kruche, ulotne, dane nam tylko na chwilę. • Książka Horvata jest jedną z tych, wobec których nie należy przejść obojętnie. Porusza temat trudny, ale przez cały czas aktualny. W końcu przemijanie jest nieodzownym elementem życia każdej ziemskiej istoty. Polecam gorąco. Bardzo ambitna lektura
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo