• „Wniosek o wybaczenie” to drugi tom „Serii z Aktami” i jednocześnie bezpośrednia kontynuacja losów Judyty i Piotra (sięganie po ten cykl nie po kolei nie ma sensu). • Całkiem fajny prawniczy romans pełen intryg i sekretów.. Ciekawie prowadzona fabuła, odpowiednie tempo i zwroty akcji. • Książka jest pisana lekko i z ciekawymi dialogami w których nie brakuje ciętych ripost. Spodobał mi się styl autorki i z pewnością sięgnę jeszcze po inne propozycje od niej.
  • Oj rozkręca się, rozkręca. • Takich zwrotów akcji w drugim tomie się nie spodziewałam. 🔥 • Ta seria ma w sobie wszystko, trochę wątku kryminalnego, thrillera i coś z romansu. Świetne połączenie! • Judyta i Piotr to duet idealny, który zmierzy się z każdym zadaniem i rozwiąże nawet najtrudniejszą zagadkę. • Nie będę wam zdradzać zbyt wiele, bo to kontynuacja wydarzeń z pierwszej części. Powiem tylko, że nudzić się tutaj nie będziecie bo dzieje się, oj dzieje. 🔥 • Jeśli jeszcze nie poznaliście serii z aktami to gorąco polecam. Co część to lepsza, już nie mogę doczekać się zakończenia i tego co jeszcze może spotkać naszych bohaterów.
  • Rewelacyjna, tak jak pierwsza część, polecam!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo