• Ciekawa opowieść o porwaniu samolotu, równolegle w tle zaskakujące samobójstwo. • Dobrze mi się czytało, bo książka od początku trzyma w napięciu, a akcja cały czas się rozwija. Ciekawa i zaskakująca fabuła, wciągająca i emocjonująca. Zawiera kilka dość brutalnych scen. Ponoć jest tu sporo "lotniczych" niedociągnięć, ale mnie to nie przeszkadzało - jestem w tych sprawach zuepełnym laikiem. • Rozdziały jak to zwykle w książkach napisanych przez Mroza, kończą się w taki sposób by człowiek czytał i czytał bez końca. • Mnie książka wciągnęła od pierwszych stron.
  • Książka ciekawa. Rozczarowało mnie zakończenie.
  • Książka taka sobie. Za bardzo przeciągana akcja w samolocie aż dłużyło się w czytaniu. Brak logiki w otwarciu kokpitu i likwidowaniu słabych zamiast mocnych. Za bardzo skomplikował znajomość i wysiłki terrorystów w struktury i działania NATO itp. Jednym słowem zmęczyłem książkę.
  • Książka trzyma w napięciu do samego końca
  • Jak zwykle lanie wody na potęgę. A główny bohater Pan Premier Patryk Hauer na pokładzie samolotu raz porusza się na wózku a raz nie. Remigiusz Mróz gubi się w tym słowotoku....
  • To moja pierwsza przeczytana książka Mroza. Zupełny przypadek, że po nią sięgnęłam. I teraz rozumiem ten fenomen :)Prosta, acz niebanalna fabuła, brak opisów, sam dialog, akcja przez całą książkę. Ja polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo